piszemy:
- na początku wyrazu, np. ulica, ukrop, udar,
- zawsze na końcu wyrazu, np. śpiewu, zeszytu, samochodu,
- w zakończeniach -unek, -us, -ulec, np. pakunek, budulec, dzikus,
- w cząstce -tura, np. makulatura, lektura, klawiatura,
- w rzeczownikach typu gimnazjum, solarium,
- w bezokolicznikach, np. kuć, snuć, pruć,
- w formach czasu teraźniejszego zakończonych na -uje, -ujesz, -uję, np. prasuję, gotujesz, maluje,
- w połączeniach głosek au i eu, np. Europa, audytorium, klaun, Austriak,
- w zakończeniach zdrobnień -unia, -unio, uńcia, -usia, -uś, -uszko, -uszek, -uszka, np. dziewuszka, serduszko, garnuszek, kaczuszka, wnuczunia.