Alina Aleksandrowicz-Ulrich
(13 kwietnia 1931, Boruny, Białoruś)
Filolog, profesor, badacz literatury Oświecenia.
Związana z UMCA w Lublinie jako absolwentka, wykładowca, dziekan.
Absolwentka UW w Warszawie.
Debiut artykułem „Wróciłam z festiwalu w Budapeszcie” (1953), publikacja w Sztandarze Ludu (nr 208).
Pierwsza praca naukowa „Demaskatorska funkcja komizmu i satyry w dramatach G. Zapolskiej” (1957).
Prowadziła badania nad literaturą polskiego Oświecenia, preromantyzmu, literatury ludowej.
Współpracowała z wydawnictwami:
- „Przegląd Humanistycznym”,
- „Pamiętnik Literacki”,
- „Kamena”,
WYBRANA TWÓRCZOŚĆ:
- Twórczość satyryczna Adama Naruszewicza (1964),
- Demaskatorska funkcja komizmu i satyry w dramatach G. Zapolskiej (1953),
- W kręgu „Moralności pani Dulskiej” (1953),
- Z badań nad estetyką satyry stanisławowskiej (1960),
- Puławy — środowisko kulturalne i literackie (Wiek XVIII-XIX) (1964),
- „Błękitne soboty” Marii Wirtemberskiej (1974),
- Współczesne pisarstwo chłopskie (główne tendencje rozwojowe) (1977),
- W epoce Oświecenia (1978),
- Z przeszłości kulturalnej Lubelszczyzny (1978).