Anczyc Władysław Ludwik

Władysław Ludwik Anczyc

(Pseudonim literacki: Kazimierz Góralczyk, W.A. Lassota)

(12 grudnia 1823, Wilno, Litwa – 28 lipca 1883, Kraków)

Szlachcic herbu Ancuta.

Poeta, dramatopisarz, wydawca, tłumacz, działacz ludowy.

Współzałożyciel i redaktor  wydawnictwa „Wędrowiec”.

Autor  sztuk patriotyczno-ludowych, nawiązujących do powstania styczniowego.

Wybrana twórczość:

  • „Emisariusz” (1848),
  • „Chłopi arystokraci” (1850),
  • „Flisacy” (1855),
  • „24 obrazki z dziejów polskich” (1862),
  • „Trzech moskali: opowiadanie Walentego Kurka kosyniera spod Bodzentyna” (1863),
  • „Emigracja chłopska” (1876),
  • „Kościuszko pod Racławicami” (1880),
  • „Duchy czarnego boru, czyli kamienne serce” (1899),
  • „Pieśni zbudzonych” (1908),
  • „Pieśni zbudzone” (1916).