Bezokolicznik – forma czasownika, oznaczająca czynność lub stan, ale bez określenia osoby, liczby, czsu trybu, czyli bez wskazania jakichkowiek „okolicznosci”.
Oznacza nieosobową (bezosobowa) forma czasownika zakończona na:
- -ć (pisać, czytać śpiewać, gadać),
- -c (piec, móc, biec).
Forma, która nie wskazuje czasu, osoby, liczby czy rodzaju czasownika, określa znaczenie w formach czasu przyszłego złożonego (np. będę śpiewać, będą tańczyć), występuje po modalnych wyrażeniach (np. muszę ugotować, trudno wykonać, mogę podejść), a także w zdaniach okolicznikowych celu, gdzie pojawia się identyczność podmiotu zdania głównego i składowego (np. Pojawiła się (w jakim celu?:), by porozmawiać).