Biel [symbolika]

  • Symbolizuje niewinność, czystość duchową i świętość.
  • Oczyszczenie duszy nazywane jest wybieleniem, biel oznacza więc pokutę.
  • Kapłani i władcy nosili białe szaty, biały kolor w tym przypadku symbolizował wyższość, władzę i starszeństwo.
  • Stanowi też emblemat dziecięcej niewinności i dziewictwa.
  • Jest kolorem chrztu i ślubu.
  • Stanowi barwę dziewczęcego uroku.
  • Biel to również całun, w który owijano zmarłego.
  • Na Dalekim Wschodzie biel jest znakiem żałoby i symbolem śmierci.
  • Dla twórców młodopolskich kobieta w bieli uosabiała śmierć lub jej poetycki ekwiwalent (nirwanę).
  • Była też znakiem  radości istnienia, radości  życia.

Odniesienia znaleźć można:

  • Księga Eklezjastesa 9,8.
  • Proroctwo Izajasza 1,18.
  • Proroctwo Daniela 7,9.
  • Objawienie św. Jana 1, 14.
  • Psalm 51,9.
  • Ewangelia św. Mateusz 17, 2.
  • A. Mickiewicz, „Dziady” cz. II.
  • K. Tetmajer, „Zamyślenia XIII”.
  • K. Tetmajer, „Psyche”.
  • L. Staff, „Pochwała pasterstwa”.
  • L. Staff, „Psyche”.
  • B. Ostrowska, „Z tamtego brzegu”.

 

Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.