Błękit [symbolika]

  • Błękit to kolor nieba oraz niebiańskości.
  • Oznacza przestrzeń, głębie=ę, uduchowienia, nieskończoność i wieczność.
  • Jest także oznaką powietrza.
  • Symbolizuje również Trójcę Świętą.
  • Kolor błękitny stał się kolorem szat postaci niebiańskich (aniołów).
  • Wyraża wiarę, pobożność, a jako kolor szaty Maryi także dziewiczość i niepokalanie.
  • Błękit to kolor niebios i duszy.
  • Jest także barwą oczu i symbolem dziewczęcego piękna.
  • Stał się emblematem zadumy, zatracenia się, oderwania od rzeczywistości,  kontemplacji, zamyślenia i marzeń.
  • Niekiedy ma negatywne znaczenie , tzw. „błękitny tuman”.
  • Błękitna krew to wysokie urodzenie.
  • „Niebieska pończocha” jest wyrażeniem, którym określa się  kobiety o zainteresowaniach naukowych, literackich.
  • Śnić o niebieskich migdałach to marzyć, nie myśleć o świecie realnym.

Odniesienia znaleźć można:

  • A. Mickiewicz, „Dziady” cz. IV.
  • J. Słowacki, „Zawisza  Czarny”.
  • J. Słowacki, „Kordian”.
  • J. Słowacki, „Do ludwiki Bobrówny”.
  • S. Żeromski, „Przedwiośnie”.
  • S. Wyspiański, „Wesele”.

Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.