Marc Chagall
(wł. Mosze Segał, ros. Moisza Szagałow)
(7 lipca 1887, Łoźna, Białoruś – 28 marca 1985, Saint-Paul-de-Vence, Francja)
Malarz i grafik, witrażysta.
Urodził się w biednej rodzinie żydowskiej pod Witebskiem (obecnie Białoruś).
Studiował w Petersburgu i Paryżu.
Tam wszedł ww krąg artystów ( Modigliani, Soutine, Delaunay).
Po powrocie do Rosji założył w Witebsku Akademię Sztuk pięknych.
Na krótko związał się z komunizmem (mianowany komisarzem sztuk pięknych).
Ożenił sie z Bellą (zm. 1944), muzą i bohaterkę wielu obrazów.
Rodzinny kraj opuścił w 1923 roku.
Mieszkał w Berlinie, Paryżu, nowym Jorku , a od 1949 aż do śmierci we Francji.
Zyskał światową sławę, tylko on i Picasso mieli za życia swe wystawy w Luwrze.
Wykonywał prestiżowe zamówienia, m.in.:
- dekoracje budynku ONZ w Nowym Jorku,
- dekoracje Opery w Paryżu,
- zdobienia parlamentu w Jerozolimie,
- witraże katedry w Reims,
- ilustracje Biblii (ponad 100 plansz w technikach metalowych),
- cykl ilustracji do „Martwych dusz” M. Gogola,
- ilustracje „Bajek” Jeana de La Fontaine’a.
Wyobraźnia i sposób obrazowania Chagalla, podobne były do sztuki naiwnej, malarz łączył poetyckość i cudowność swych fantazji z niezwykłą kolorystyką.