Charyzmat literacki

  • Termin średniowieczny, przejęty przez socjologa M. Webera na określenie szczególnych właściwości przypisywanych wybitnym, cieszącym sie autorytetem jednostkom.
  • W literaturze cechy charyzmatyczne posiadają  wielcy artyści lub duchowni przywódcy epok, prądów literackich, grup artystycznych, środowisk twórczych itp.
  • Z zachowanirm własciwych proporcji moźżna mowić o charyzmatycznych cechach takich osób, jak: A. Towiański, A. Mickiewicz, Z. Przesmycki, S. Przybyszewski, a w okresie międzywojennym T. Peiper i J. Czechowicz.