„Czas miłości” Wiktora Woroszylskiego

  • Dom to dla człowieka przestrzeń najbliższa.
  • Wszystkie drogi człowieka przez świat mierzą sie odległością do domu.
  • Dla poety dom to rodzina i miłość.
  • To nie miejsce, ale ludzie bliscy, którzy darzą się szacunkiem, rozumieją się i kochają.
  • Mają ten dom zawsze blisko, bez względu na miejsce zamieszkania.
  • Dom jest tam, gdzie jesteśmy razem z bliskimi.

Dom – to nie tapety, nie meble,
nie kąt z żyrandolem, obrazem.
Dom – to tam, gdzie choćby pod gołym niebem
ludzie są razem.

Tam, gdzie jasno wieczorem ciemnym,
tam, gdzie ciepło, choćby wicher dął.
Starczy, że mocno chcemy –
a zbudowaliśmy dom.

To, co różni, opada jak liście.
Zostaje najdroższe, najbliższe.

Huragany murów nie ugną.
Nie przekroczy progu nieufność.

I gdziekolwiek będziemy – wszędzie
z tobą, ze mną – i dom nasz będzie.