Czechow Antoni Pawłowicz

Antoni Pawłowicz Czechow

(29 stycznia 1860, Taganrog, Rosja- 15 lipca 1904, Badenweiler, Niemcy)

Rosyjski pisarz, znany przede wszystkim jako autor nowel i dramatów. Pisał także humoreski, felietony, anegdoty, opowiadania.

Urodził się w rodzinie kupieckiej, z wykształcenia był lekarzem i w Moskwie wykonywał ten zawód. Od najmłodszych lat interesował się teatrem, a swą twórczość literacką rozpoczął od drukowania drobnych humoresek  i felietonów teatralnych, głownie w czasopismach.

W 1881 roku wydał pierwszą sztukę teatralną „Płatonow”, ale jako dramaturg został odkryty w chwili wystawienia  jego sztuki „Mewę”. Zawdzięcza to Konstantemu Stanisławskiemu, znanemu reżyserowi i teoretykowi teatru. Znawcy przedmiotu uważają, że nawet w tych młodzieńczych utworach widać niezwykłe mistrzostwo twórcy, dlatego bardzo szybko zyskał ogromną popularność.

Czechow protestuje w swych utworach przeciw złu, ukazuje tragizm i groteskowość życia, używa po mistrzowsku ironii, humoru, ale i liryzmu. Wymowa dzieł jest uniwersalna, ponadczasowa, bowiem problemy samotności człowieka, braku kontaktów czy monotonii codzienności są aktualne do dziś. Bohaterami jego utworów są przeciętni, mało kreatywni ludzie, wiodący szarą egzystencję.

W swoich dziełach kreował subtelne portrety kobiece, posługiwał sie niedopowiedzeniem, tworzył nastrój melancholii, by ukazać monotonię, szarość i tragizm powszechnej egzystencji przeciętnych ludzi, żyjących na prowincji.

Utwory Czechowa mają wymowę satyryczną i ironiczną, ale jednocześnie przepełnione są humorem, liryzmem, głębokim humanizmem. Traktują o uniwersalnych, egzystencjalnych problemach, ukazując samotność człowieka, brak kontaktów z innymi, monotonię codziennego życia.

Najbardziej znane utwory Czechowa to:

  • „Śmierć urzędnika”,
  • „Kameleon”,
  • „Kapral Priszybiejew”,
  • „Nieciekawa historia”,
  • „Chłopi”,
  • „W parowie”,
  • „Mewa”,
  • „Wujaszek Wania”,
  • „Trzy siostry”,
  • „Wiśniowy sad”.

Czechow zapoczątkował swą twórczością  rozwój dramatu obyczajowo-psychologicznego, a jego dramaty nadal goszczą na scenach teatrów w wielu krajach.