Dafnis [mitologia]

  • Pasterz sycylijski, syn Hermesa i nimfy.
  • Urodził się w gaju laurowym, a wychowywał wśród nimf leśnych i pasterzy.
  • Wypasał stada u stóp Etny.
  • Polował na zwierzęta, grał na syrindze i układał pieśni pasterskie, tzw. bukoliki.
  • Był niezwykle pięknym młodzieńcem, w którym kochały się nimfy i pasterki.
  • Jego pieśni, a uczył ich gp Pan, zyskiwały mu miłość i sławę.
  • Umarł z powodu miłości, chełpił się  iż potrafi się oprzeć jej pokusom.
  • Wywołał tym gniew Erosa i afrodyty, którzy sprawili, że zakochała się w nim z wzajemnością nimfa Nomia i zażądała przysięgi dozgonnej wierności.
  • Kiedy zakochał się w innej nimfie za złamanie przysięgi stracił wzrok i z rozpaczy rzucił sie ze skały.
  • Wówczas Hermes zabrał go do nieba.
  • Wg innej wersji  piraci porwali jego ukochaną nimfę do Frygii.
  • Próbę jej ocalenia Dafnis przepłaciłby życie, gdyby nie pomoc Heraklesa.

Wg Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły