- Wiersz z 1969 roku, z tomu „Napis”.
- Zaliczany do liryki bezpośredniej.
- Wiersz jest nawiązaniem do antyku, wojny peloponeskiej (431–404 p.n.e. między Atenami i Ateńskim Związkiem Morskim, a Spartą i Związkiem Peloponeskim), postaci Tukidydesa, który spóźnił się z pomocą, odsieczą i spotkało go za to wygnanie.
- Dalsza część wiersza przenosi nas w czasy współczesne, które autor poddaje krytyce i przeciwstawia je minionym czasom starożytnym.
- Mamy zestawienie wartości, które powinny stać się wzorcem dla ludzi.
- Godność, odpowiedzialność, opanowanie, dobro, prawda czy piękno mają charakter uniwersalny i ponadczasowy.
- Człowiek współczesny powinien właśnie na nich tworzyć własny kodeks etyczny.
- Poeta krytyce podaje też sztukę, która jedynie ukazuje przeżycia twórcy.
- Wiersz napisany prostym, „prozaicznym” językiem.
- Utwór to wiersz wolny, bezrymowy, ze strofami różnej długości.