- Podmiot liryczny można utożsamić z poetą, gdyż mówi o sobie w pierwszej osobie „ja”.
- Wiersz obrazuje dwie baśnie snujące się po domu,
- Jedna baśń jest o domu, w którym straszy, druga zaś o domu, w którym śmieszy,
- Czytelnik poznaje „straszny” dom, w którym strach ogarnia wszystko, m.in. ściany, strych podwórko, a nawet księżyc, będący jednocześnie źródłem strachu,
- Szczekające psy, hukający puszczyk, księżyc rzucający dziwny poblask podnoszą poziom grozy i sprawiają, że sen w takim domu to koszmar,
- Poecie taki dom wcale się nie podoba, on woli „śmieszny” dom,
- Ten wygląda zupełnie inaczej, bowiem wszystko staje się tu powodem radości,
- Pająk, cienie, ćmy sa źródłem śmiechu, wszystko tańczy i chichocze,
- Po domu krąży radosny, kojący, kolorowy sen, mający moc rozweselania, zabawy,
- Każdy powinien starać się, by jego dom był przyjazny, radosny i pełen życzliwości, by każdy miał w nim kolorowe sny i czuł się bezpiecznie.
- Wiersz składa się z 4 strof,
- Mają one różną liczbę wersów,
- Rymy układają się w pary aa bb, niektóre dokładne, inne niedokładne.