- Jedna z odmian dramatu XX wieku.
- Wprowadził ją i teoretycznie ugruntował Bertolt Brecht.
- Odmiana ta wyrosła z konwencji teatru naturalistycznego.
- W utworach tych systematycznie podważana jest iluzja sceniczna.
- Przedstawiane zdarzenia objaśniane są w formie narracyjnej, dodatkowo komentowane w wypowiedziach adresowanych do widzów (bezpośrednio).
- Nieraz czynione jest to w e wstawkach pieśniowych (songach), które wykładają ich sens moralny i ideowy.
- Fabuła w tych dramatach narasta swobodnie poprzez sceny epizodyczne.
- Ma więc to charakter bardziej epicki niż dramatyczny.
- Tego typu widowiska nawiązują do wzorów kompozycyjnych teatru ludowego oraz średniowiecznych gatunków teatralnych, np. misterium i moralitetu.