Estera [patronka chrześcijańska]

  • Urodziła się w rodzinie żydowskiej, przesiedlonej do Babilonu w latach 597-596 przed Chrystusem.
  • Estera urodziła się na wygnaniu i wcześnie straciła rodziców, a jej wychowaniem zajął się krewny – Mardocheusz.
  • Estera została jedną z nałożnic ówczesnego władcy Babilonu i zamieszkała w haremie.
  • Piękna i mądra szybko zdobyła serce władcy i obwołana została królową.
  • W tym czasie wielki wezyr rozgniewał się na Mardocheusza za to, że przed nim nie ukląkł i nie oddał mu hołdu.
  • W akcie zemsty zorganizował pogrom Żydów.
  •  Żydzi prosili o wstawiennictwo Esterę i ta wbrew obyczajom stanęła bez wezwania przed obliczem naczelnego władcy.
  • Zaprosiła go na ucztę i wyjaśniła swoją sprawę.
  • Ten pamiętając o zasługach Mardocheusza – kazał stracić okrutnego wezyra Hamana.
  • W ten sposób triumf Estery i żydów był całkowity.
  • Żydzi uniknęli pogromu a Mardocheusz został wielkim wezyrem.
  • Na pamiątkę tych wydarzeń ustanowiono do dziś żywe święto Purim (tzw. Losów).
  • Estera cieszy się wśród żydów życzliwą pamięcią za swój patriotyzm, pobożność i gotowość do poświęceń.

  • Imię Estera wywodzi się prawdopodobnie z języka perskiego, gdzie stareh = gwiazda.
  • Niektóre źródła wiążą to imię z postacią bogini Ishtar.
  • Dzień św. Estery to 1 lipca.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]