Fojniks [mitologia]

  • [1]
  • Wódz Dolopów pod Troją, wychowawca i doradca Achillesa.
  • Syn Amyntora i Hippodamii (lub Kleobule).
  • Za namową matki uwiódł nałożnicę ojca, ktory z zemsty oślepił go i wygnał z domu.
  • Wyleczony przez centaura Chejrona został gościnnie przyjęty przez Peleusa, ktory powierzył mu wychowanie Achillesa i uczynił królem Dolopów.
  • Towarzyszył Achillesowo, a później jego synowi Neoptolemosowi pod Troją.
  • Zmarł w drodze powrotnej do kraju.

  • [2]
  • Protoplasta, eponim Fenicjan, syn Agenora, wysłany podobnie jak jego bracia na poszukiwanie porwanej siostry – Europy.
  • Nie mogąc jej odnaleźć, zatrzymał się najpierw na wybrzeżu Libii.
  • Później osiadł na śródziemnomorskim wybrzeżu bliskowschodnim, gdzie zostały założone główne miasta Fenicji – Sydor i Tyr.

  • [3]
  • Bajeczny ptak rodem z Etiopii.
  • Wg mitu co 500 lat budował gniazdo z aromatycznych ziół, w którym umierał.
  • Ze spopielonego gniazda rodził się nowy fojniks, który przenosił zwłoki ojca do Heliopolis w Egipcie i składał na ołtarzu świątyni Heliosa.
  • Później znów wracał do Etiopii i kolejne 500 lat.
  • Wyglądem przypominał orły o ognistym, czerwonym i złotym upierzeniu.
  • Po raz pierwszy poetycko opracował tę baśń Laktancjusz w poemacie „O ptaku fenickim”.
  • Dla chrześcijan feniks symbolizował zmartwychwstanie duszy.

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły.