Goethe Johann Wolfgang von

Johann Wolfgang von Goethe 

(28 sierpnia 1749 roku, Frankfurt – 22 marca 1832, Weimar)

 

Poeta i pisarz niemiecki, zaliczany do twórców wyjątkowych, myśliciel, uczony, mąż stanu.

Pochodził z bogatej rodziny mieszczańskiej, która zapewniła mu wykształcenie, absolwent uniwersytetu w Lipsku (prawo, literatura, malarstwo).

Piastował wysokie stanowiska, był tajnym radcą w Weimarze, prezydentem Izby Finansów, dyrektorem weimarskiego teatru (1791-1817).  Przyjaźnił się z Schillerem, z którym doskonale się rozumiał, śmierć Schillera była dla Goethego ciężkim ciosem.

Odwiedził Polskę w 1790 roku, zwiedził Kraków, Wieliczkę, Śląsk, Częstochowę. Życzliwy dla Polski i Polaków.

W swoim domu gościł Adama Mickiewicza, został też honorowym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie (1830).

Goethe uważany jest za poetę, który tworząc w konwencji „burzy i naporu” był jednocześnie przedstawicielem niemieckiego klasycyzmu.

Napisał m.in.

  1. „Cierpienia młodego Wertera”,
  2. „Götz von Berlichingen”,
  3. „Faust”,
  4. „Rybka”,
  5. „Król Olch”,
  6. „Śpiewak”.