- „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce”, maksyma z komedii Terencjusza (ok. 195 p.n.e. – ok. 159 p.n.e.).
- Naśladowanie starożytnych (imitatio antiquorum), co było skutkiem zachwytu kulturą antycznych Greków i Rzymian. Twórcym powracali do tekstów kultury antycznej.
- Konieczność tworzenia w językach ojczystych.
- Indywidualizm.
- Afirmacja piękna ludzkiego ciała.
- Kult rzemiosła warsztatu poetyckiego.
- Kult sławy.