Hierarchia społeczna średniowiecza

  • Społeczeństwo dzieliło się na trzy stany, których przedstawiciele pełnili podstawowe funkcje w życiu zbiorowości:
    • modlili się,
    • prowadzili wojny,
    • pracowali na roli.
  • Na szczycie drabiny społecznej było duchowieństwo i rycerstwo, stany które odgrywały decydująca rolę w kształtowaniu kultury epoki.
  • Znacznie niżej było chłopstwo.
  • Zmiany statusu społecznego warstw najniższych możliwe były poprzez:
    • wstąpienie do zakonu,
    • wykazanie się bohaterstwem na polu bitwy, co skutkowało niekiedy pasowaniem na rycerza.
  • Podstawowym obowiązkiem człowieka było zostać tam, gdzie postawił go Bóg, co oznaczało nienaruszalność hierarchii.
  • Wynoszenie się ponad stan uznawano za znak pychy, zniżanie się za grzech hańbiący.
  • Od XII wieku zaczął się kształtować nowy stan – mieszczaństwo, jego przedstawiciele zajęli w hierarchii miejsce pośrednie między reprezentantami stanów wyższych a chłopstwem.
  • Do mieszczan zaliczano:
    • bogatych kupców,
    • rzemieślników,
    • urzędników dworskich.