- Impresjonizm literacki zrodził się we Francji i był to kierunek analogiczny do wcześniej rozwiniętego impresjonizmu w malarstwie.
- Impresjoniści to obserwatorzy zmiennej natury.
- Powstał wcześniej, a więc niezależnie od modernizmu, choć w literaturze modernizmu znalazł szerokie zastosowanie.
- Impresjoniści, kwestionując tradycyjną hierarchie tematów i motywów literackich (tj. przekonanie o „lepszych”, bardziej godnych literatury i „gorszych” tematach) dążyli do przedstawienia „prawdy”, ale prawdy subiektywnej, wyrażającej odczucia, wrażenia, przy każdorazowym zetknięciu się z otaczającym człowieka światem.
- Chciano odtwarzać przelotne, jednorazowe chwile ludzkich przeżyć, wzruszeń i nastrojów.
- Z impresjonistyczną metoda tworzenia wiąże się ściśle pojęcie „chwili”, „momentu”.
- Intensywności chwili poddaje się również kompozycja utworu literackiego, tracąc swą jednolitość i zwartość[1].
- Świat impresjonistów to świat nieustannych zmian.
[1] H. Markiewicz, Antynomie powieści realistycznej XIX wieku, [w:] Przekroje i zbliżenia, Warszawa 1967.