Ironia romantyczna

  • Rodzaj ironii wykształconej na gruncie filozofii idealistycznej, którą określa postawę artysty manifestującego swój indywidualizm przez dystans do świata i siebie samego oraz wobec swojej twórczości traktowanej jako gra.
  • jeden ze sposobów rozbijania przez romantyków świata konwencji, demaskacja rzeczywistości.
  • Dzięki kpiną z ludzkich postaw, poprzez szyderstwo, parodię postaw życiowych chciano udowodnić, że świata nie można uporządkować według jakiejś konkretnej reguły, bowiem jest on nieprzewidywalny i złożony.