„Ja chciałbym być poetą” Andrzeja Bursy

  • Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
  • Utwór opowiada o trudnościach tworzenia.
  • Podmiotem lirycznym jest osoba, która chciałaby być poetą.
  • W pierwszej części mamy obraz poety z blaskami jego życia (praca kiedy się chce, fantazyjne ubrania, tweedy, zamsze,  marzenia i chodzenie z głową w chmurach, spacery  psem u boku).
  • W drugiej części nastrój zmienia się, z sielanki w koszmar, gdzie praca jest ogromnym wysiłkiem, czuje się strach, że może nie podoła się  i czytelnicy nie przyjmą przychylnie wierszy.
  • Morał jest taki, że praca poety jest trudna, wymaga wiele zabiegów i niełatwo być literatem.
  • Wiersz ma melodyjny rytm, rymy parzyste, niedokładne, przeplatane i okalające.
  • Poeta wykorzystał środki artystyczne, m. in epitety (np. „nowy sweter”, „zamszowe buty”), przenośnie („na ziemi w drzewie i błękicie
    trudnego szukać słowa”), anaforę (wyliczanie, powtarzanie się wyrazów).

Ja chciałbym być poetą
bo dobrze jest poecie
bo u poety nowy sweter
zamszowe buty piesek seter
i dobrze żyć na świecie

ja chciałbym być poetą
bo byczo u poety
bo u poety cztery żony
a z każdą dawno rozwiedziony
a ja lubię kobiety

ja chciałbym być poetą
może mnie przecież przyjmą
bo dla poety Zakopane
nie trzeba wcześnie wstawać rano
a wstawać rano zimno

bo fajno jest poecie
nie musi w biurze ślipić
i fuk mu cała dyscyplina
tylko gitara i dziewczyna
i złote gwiazdy liczyć

i mylić się i liczyć
i liczyć wciąż od nowa
na ziemi w drzewie i błękicie
trudnego szukać słowa

i gniewać się i martwić
bo ciągle jeszcze nie to
i ciągle baczyć ciągle patrzeć
ja nie chcę być poetą