Jagna Pacześ

  • Wiejska piękność.
  • Córka wdowy Paczesiowej.
  • Siostra Jędrzycha i Szymka.
  • Rozpieszczana przez matkę, nie dorosła do małżeństwa.
  • Nieprzystosowana do życia w gromadzie, próbuje żyć na własny sposób.
  • Nie ma sprecyzowanych marzeń ani uczuć (“… taka cichość we mnie rośnie, kieby śmierć przy mnie stojała, a tam mnie cosik porywa, tak ponosi, że tego nieba bym się uwiesiła i z tymi chmurami poniesła w świat”).
  • Odczuwa zmysłową miłość do Antka, ale i sielankowo-poetycznie durzy się w Jasiu.
  • Urodzona artystka przeżywa intensywnie muzykę organów.
  • Wzrusza opowieścią Rocha czy pięknem wiosennego krajobrazu.
  • Posiada zdolności artystyczne (kraszanki, wystrzyganki).
  • Obca jest jej pogoń za bogactwem (drze zapis i rzuca pod nogi Hanki).
  • Dramat dziewczyny, zakończony wygnaniem ze wsi, wynika z jej odmienności.
  • Jagna zapłaciła przede wszystkim za życiowe niepowodzenia wójtowej i organiściny.