Maria Janion
(24.12.1926, Mońki pod Wilnem)
Historyk literatury, krytyk literacki, profesor, autorka wielu publikacji na temat kultury XIX i XX wieku.
Należy do najwybitniejszych polskich historyków literatury.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie łódzkim, na którym także pracowała u prof. Stefana Żółkiewskiego (krytyka i historyka literatury, redaktora „Kuźnicy”). Pracowała również na uniwersytetach w Warszawie i Gdańsku oraz Instytucie Badań Literackich, członkini PAN i PAU.
Badaczka polskiego oraz europejskiego romantyzmu, twórczyni własnego, osobistego rozumienia romantyzmu (szczególne znaczenie swobody i wolności w każdym jej wymiarze).
Jej wizja romantyzmu, zapisana w licznych publikacjach, w sposób zasadniczy uformowała współczesne postrzeganie tej epoki.
Wybrane książki M. Janion to:
- „Lucjan Siemieński, poeta romantyczny” (1955),
- „Zygmunt Krasiński, debiut i dojrzałość” (1962),
- „Romantyzm. Studia o ideach i stylu” (1969),
- „Humanistyka: Poznanie i terapia” ( 1974),
- „Gorączka romantyczna” (1975),
- „Odnawianie znaczeń” (1980),
- „Czas formy otwartej” (1984),
- „Wobec zła” (1989),
- „Życie pośmiertne Konrada Wallenroda” (1990),
- Projekt krytyki fantazmatycznej. Szkice o egzystencjach ludzi i duchów” (1991),
- „Kuźnia natury” (1994),
- „Kobiety i duch inności” (1996),
- „Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś” (1996),
- „Płacz generała. Eseje o wojnie” (1998).
- „Do Europy tak, ale razem z naszymi umarłymi” (2000),
- „Purpurowy płaszcz Mickiewicza. Studium z historii poezji i mentalności” (2001(,
- „Żyjąc tracimy życie: niepokojące tematy egzystencji” (2001),
- „Wampir: biografia symboliczna, słowo/obraz terytoria” (2002).