Franz Kafka
(3 lipca 1883, Praga, Czechy -3 czerwca 1924, Kierling, Klosterneuburg, Austria)
Pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego.
Mieszkał w Pradze, tworzył w języku niemieckim.
Osobowość pisarska Kafki jest ściśle związana z jego życiem prywatnym.
Tworzył już w okresie szkolnym, ale większość utworów zaginęła.
Studiował chemię, prawo, germanistykę, historię sztuki, w 1906 roku został doktorem nauk prawnych.
Pracował jako urzędnik w zakładach ubezpieczeń.
Był kawalerem, w związku z Felicją Bauer.
Bohaterowie Kafki to ludzie zdeterminowani przez działania zewnętrzne i niejasne siły, którym muszą stawić czoła.
Jednostki bezsilne w konfrontacji z tajemniczym i trudnym do zrozumienia systemem.
Zdominowana przez system rzeczywistość staje się nie do zniesienia.
Wizje świata Kafki są pesymistyczne i kryzysowe.
Niedoceniony za życia, niezadowolony ze swych dzieł i losu pisarz, uzyskał sławę i rozgłos po śmierci, kiedy dostrzeżono nowatorski ton jego twórczości.
Niezadowolony kazał swemu przyjacielowi Maxowi Brodowi – zniszczyć wszystkie rękopisy zabronił publikacji. Brod ich nie zniszczył i dzięki temu ukazały się, niosąc twórcy światową sławę.
Autor opowiadań i wydanych pośmiertnie powieści:
- „Proces” 1925,
- „Zamek” 1926,
- niedokończonej „Ameryki” 1927.
Tematyka oraz styl Kafki do dziś mają ogromny wpływ na literaturę.
Wiele nurtów literatury współczesnej czerpie z dorobku Franza Kafki, należą do nich głównie literatura absurdu i realizm magiczny.