Karol [patron chrześcijański]

  • Karol Boromeusz (Borromeo) urodził się 2.X. 1538 roku w Aronie, w północnych Włoszech.
  • Pochodził z rodziny głęboko religijnej.
  • Jako siedmiolatek był już klerykiem, a mając 12 lat mianowany opatem w Aronie.
  • Zrzekł się dochodów, jakie mu przysługiwały, na rzecz ubogich.
  • W wieki 21 lat w Pavii otrzymał tytuł doktora prawa cywilnego i kościelnego.
  • Wuj Karola został papieżem Piusem IV.
  • Jego protekcja sprawiła, że w wieku 22 lat Karol został kardynałem – diakonem, chociaż nie święceń kapłańskich.
  • Nepotyzm Piusa IV nie miał granic, dlatego Karol został kardynałem – protektorem Portugalii, Niderlandii i Szwajcarii oraz opiekunem wielu zakonów.
  • Związane z tym ogromne dochody przeznaczał na cele charytatywne, wiodąc ubogie i skromne życie.
  • W 1563 roku Karol przyjął święcenia kapłańskie i zaraz po tym odbyła się jego sakra biskupia.
  • Karol został kardynałem i arcybiskupem Mediolanu.
  • Oddawał się ascezie, pościł, mało sypiał i starał się uzdrowić sytuację w kościele usuwając ludzi nieuczciwych.
  • Zyskał wielu wrogów, którzy posunęli się do zamachów na jego życie, nieudanych na szczęście.
  • Karol był fundatorem licznych przytułków dla bezdomnych. domów dla upadłych kobiet i sierocińców.
  • {Podczas zarazy w Mediolanie rozdawał ludności żywność.
  • Sam podczas epidemii dżumy w 1576 roku pielęgnował chorych.
  • Zmarł w wieku 46 lat wykończony ascetycznym trybem życia.
  • W 1610 roku został kanonizowany.

  • Święty Karol jest patronem:
    • duszpasterzy,
    • katechetów,
    • przewodników duchowych,
    • biskupów,
    • seminariów,
    • sadów jabłkowych,
    • wytwórców krochmalu,
    • wzywany jest w przypadku zarazy, dolegliwości żołądkowych i jelitowych, wrzodów i kolki.
  • Imię Karol pochodzi z języka starogermańskiego i oznacza „chłop, mąż”.
  • Dzień św. Karola to 4 listopada.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]