- Utwór pochodzący z połowy XV wieku (zachowana kopia rękopisu w języku polskim pochodzi z 1454 roku) najpełniej wyrażający ideały średniowieczne.
- Kult św. Aleksego szerzył się również w Polsce, głównie na Mazowszu, gdzie powstał utwór.
- Popularność św. Aleksego „męża pobożnego”, który wyrzekł się majątku, wysokiego urodzenia oraz osobistego szczęścia i, opuściwszy dom i żonę, udał się na tułaczkę, stał się pątnikiem, żebrakiem – wiązała się nie tylko ze średniowiecznym ideałem ascetycznej świętości, ale też z ludowymi wyobrażeniami religijnymi, które cechowało przywiązanie do demokratycznych ideałów chrześcijaństwa.
- Aleksy stał się patronem biedoty, żebraków i pątników.
- „Legenda… ” głosiła pochwałę ubóstwa, wyrzeczenie się dóbr materialnych i szczęścia osobistego, ideał pokory i posłuszeństwa wobec nakazów religijnych, wskazywała drogę zbawienia poprzez umartwianie się i pokorne znoszenie przeciwności losu.