- Utwór jest bajką.
- Występują w niej dwie postaci: mądry i głupi.
- Czytelnik spodziewa się konfliktu.
- Głupi mówi bez przerwy,a mądry w zasadzie cały czas milczy.
- Dla głupiego to dowód jego przewagi i mądrości nad przeciwnikiem.
- Mądry jednak wygłasza słowa, stanowiące podsumowanie całej sytuacji: „Wiesz, dlaczego dzwon głośny? Bo wewnątrz jest próżny”.
- Uniwersalny ( stał się zwrotem przysłowiowym)orał można wytłumaczyć w ten sposób, że o mądrości nie świadczy wcale mówienie wiele.
- Należy doceniać wagę słów.
- Utwór zbudowany z 6 trzynastozgłoskowych wersów.
- Zakończone są rymami parzystymi.
Nie nowina, że głupi mądrego przegadał;
Kontent więc, iż uczony nic nie odpowiadał,
Tym bardziej jeszcze krzyczeć przeraźliwie począł;
Na koniec, zmordowany, gdy sobie odpoczął,
Rzekł mądry, żeby nie był w odpowiedzi dłużny:
„Wiesz, dlaczego dzwon głośny? Bo wewnątrz jest próżny”