- Wiersz o charakterze refleksyjnym.
- Podmiotem lirycznym jest uczeń, który nie lubi szkoły.
- Motywuje to tym, że marzenia nie mieszczą sie w plecaku szkolnym.
- Marzenia zostały uosobione.
- Warto wiedzieć, że marzenia to świat fantazji, w którym jest miejsce dla zdarzeń, ludzi i niespodziewanych wydarzeń.
- Marzenia, które zostają w domu szybko podrastają stając się „”dalekie i za duże”, ulotne i niemożliwe do realizacji.
- Wiersz jest pewnego rodzaju prośbą do dorosłych, by pozwolili dzieciom marzyć.
- Jakże często słychać w dzieciństwie słowa „nie fantazjuj” czy „przestań bujać w obłokach”.
- Niestety, ograniczanie marzeń powoduje, że są trudne do spełnienia.
- Wiersz ciągły (stychiczny) z przeplatanymi rymami.
Ja nie lubię chodzić do szkoły,
choć nic nie ma we mnie z lenia.
Ja nie lubię chodzić do szkoły
bo w tornistrze się nie mieszczą marzenia.
W szkole jest wielki porządek.
Nikt nie trzyma pod ławką marzeń.
Muszę zostawić je w domu
pod stołem
albo w jakiejś szparze.
A one przez ten czas rosną.
Odbywają samotne podróże.
I kiedy wracam ze szkoły
za dalekie są
i na mnie za duże.