- Podstawowa figura języka poetyckiego.
- Metafora poetycka – przenośnia, niedosłowne użycie słowa w języku literackim, stanowi połączenie wyrazów, z których przynajmniej jeden zyskuje nowe znaczenie.
- Polega na zaskakującym, niecodziennym zestawieniu wyrazów, tak że powstaje nowe, odkrywcze znaczenie.
- Tworzy się na skutek skojarzeń dwóch zjawisk o cechach podobnych i przeniesieniu ich, rozszerzeniu znaczeń drugiego zjawiska, nieraz są to skojarzenia odległe znaczeniowo i wymagają od odbiorcy wysiłku intelektualnego i wyobraźni.
- Służy ożywieniu stylu i nadaniu mu maksymalnie oryginalnego i niepowtarzalnego charakteru.
- Inaczej nazywana przenośnią, ponieważ jej znaczenie jest inne niż znaczenie poszczególnych słów składających się na nią.
- Daje językowi poetyckiemu nowe możliwości, chroni przed skostnieniem, banalnością i bylejakością.