„Modlitwa” Juliana Tuwima

  • Fragment stanowi przykład liryki refleksyjno-filozoficznej.
  • Ma charakter modlitwy, prośby o wspomożenie w budowie wolnego kraju.
  • „Modlitwa” stanowi część poematu „Kwiaty polskie”.
  • Powstała w okresie okupacji.
  • Poeta napisał go podczas pobytu w Brazylii w latach 1940-1944.
  • Podmiot liryczny przemawia w imieniu zbiorowości, prawdopodobnie Polaków, czekająjących na wolność kraju.
  • Adresatem jest Bóg.
  • Niosła wówczas przesłanie na zwycięstwo.
  • Stanowiła propozycję zmian, które miały nastąpić po zakończeniu działań wojennych.
  • Utwór jest pełen dygresji na tematy polityczne, społeczne i obyczajowe.
  • Poemat dygresyjny Juliana Tuwima Kwiaty polskie powstał w latach okupacji i dawał nadzieję na odzyskanie niepodległości oraz stanowił konkretną propozycję powojennych zmian w Polsce.
  • Postrzegany jest jako manifest ludzi równych, sprawiedliwych i tolerancyjnych.
  • Puenta zawarta jest w  podsumowaniu, że Polska musi być krajem sprawiedliwym, w którym … prawo zawsze prawo znaczy, a sprawiedliwość – sprawiedliwość.
  • Utwór jest poważny, uroczysty, emocjonalny.