Mojżesz [postać historyczna, biblijna]

  • Żył w XIII wieku p.n.e.
  • Urodził się w Egipcie, gdzie Izraelici mieszkali przez 400 lat w rejonie Kanaan.
  • Syn Amrama i Jokebed, brat Aarona i Miriam.
  • Opuścili te tereny z powodu głodu.
  • Ponadto egipski władca (faraon) w obawie przed rosnącym znaczeniem Izraelitów i stale zwiększającej się ich ludności, nałożył na nich obowiązek najcięższych prac.
  • Kolejnym zarządzeniem nakazał narodzone dzieci płci męskiej wrzucać do rzeki.
  • Matka Mojżesza w obawie o życie synka ukryła go w głębokim sitowiu rzeki.
  • Chłopca znalazła córka faraona i wychowała go w królewskim pałacu.
  • Gdy dorósł zabił okrutnego Egipcjanina i zmuszony został do ucieczki.
  • Schronienie znalazł wśród pasterzy, gdzie spędził 40 lat życia.
  • Założył tam rodzinę i miał dzieci.
  • W pobliżu Góry Bożej Horeb objawił mu się Bóg.
  • Uczynił go przywódcą ludu wybranego.
  • Powierzył mu misję wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu.
  • Mojżesz otrzymał od Boga dar czynienia cudów, np. gdy wyciągnął swą laskę nad wody Morza Czerwonego – te rozstąpiły się szeroko.
  • Otrzymał też kamienne tablice z 10 Przykazaniami.
  • Mojżesz wywiązał się z zadania, doprowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej.
  • Przed śmiercią Mojżesz wyznaczył swojego następcę. Został nim Jozue. Razem z nim oraz synem Nuna i arcykapłanem Eleazarem weszli na górę Abarim.
  • Zmarł ujrzawszy tę ziemię ze szczytu góry Nebo.
  • Tam też na Mojżesza zstąpiła chmura i zniknął.
  • Nigdy nie wszedł do Ziemi Obiecanej.