„Myszeida” Ignacego Krasickiego

  • Poemat heroikomiczny.
  • Kapitalna parodia dworskiego życia, „czysta igraszka wesołego dowcipu”.
  • Tego typu utwór jest parodią  poematów bohaterskich.
  • Stanowi ośmieszenie opisywanych  wydarzeń i postaci.
  • Poeta krytykuje sarmackie śmiesznostki i zarazem bawi się nimi, nie dając czytelnikom żadnych gotowych wzorców postępowania.
  • Nie ma dla niego świętości- przedmiotem parodii stają się słowa najbardziej uroczyste, np. ojczyzna, często nadużywane przez ludzi, którym bliski, tak naprawdę, jest jedynie własny interes.
  • Sprzeczność polega na tym, że  styl utworu jest poważny, podniosły, jak w dawnych eposach rycerskich.
  • Treść natomiast jest błaha, przyziemna.
  • W „Myszeidzie” przedstawiona została wojna kotów z myszami.
  • W jej trakcie pozornie niezwykłych czynów dokonują wodzowie: Filuś i Gryzosław.
  • „Myszeida” zawdzięcza swe powodzenie  walorom stylu.
  • Napisana została w formie oktawy, pięknym lekkim językiem, w który jest mnóstwo aforyzmów (np. „Mimo tak wielkie płci naszej zalety, my rządzim światem, a nami kobiety”).
  • Zdobyła wielką popularność, była cytowana i podziwiana.