„Na pijaństwo” Ignacego Krasickiego

  • Satyra krytykuje narodową słabość Polaków.
  • W istocie jest humorystyczna.
  • Stanowi błyskotliwą scenkę zakończoną puentą.
  • Doskonały kunszt wierszopisarski to cecha charakterystyczna utworu.
  • Ma formę dialogu między dwoma rozmówcami, bez komentarza odautorskiego.
  • Wiersz stanowi także doskonały portret psychologiczny.
  • Pokazuje jakich sposobów i uzasadnień potrzebuje pijak, by się napić.
  • Warto zauważyć kontrast pomiędzy obrazowym, pełnym dynamiki stylem opowieści bezimiennego bohatera a napuszonym stylem umoralniającego wykładu, jaki kieruje do ofiary pijaństwa jego rozmówca.
  • Należy zastanowić się, czy kazania przynoszą skutek.
  • Jest tu także aluzja do sytuacji społeczno-politycznej.
  • Mowa o takich słabościach, jak megalomania narodowa i kłótliwość.