Nienacki Zbigniew

Zbigniew Nienacki

(właściwie Zbigniew Tomasz Nowicki)

(1 stycznia 1929, Łódź – 23 września 1994, Morąg)

Prozaik, dziennikarz, jeden z najbardziej popularnych pisarzy dla dzieci i młodzieży.

Początkowo pracował jako dziennikarz.

Karierę pisarską zaczął książką „Uroczysko” w 1957, która przyniosła mu dość duży rozgłos.

W swej twórczości podejmował współczesną tematykę, są więc wątki społeczno-obyczajowe, psychologiczne, sensacyjne i kryminalne.

Najbardziej znane powieści to:

  • „Skarb Atanaryka” (1960),
  • „Pozwolenie na przywóz lwa” (1961),
  • „Worek Judaszów” (1961),
  • „Podniesienie” (1963),
  • „Laseczka i tajemnica” (1963),
  • „Wyspa złoczyńców” (1964),
  • „Pan Samochodzik i templariusze” (1964),
  • „Z głębokości” (1964),
  • „Sumienie” (1966),
  • „Księga strachów” (1967),
  • „Niesamowity dwór” (1969),
  • „Nowe przygody pana Samochodzika” (1970),
  • „Mężczyzna czterdziestoletni” (1971),
  • „Pan Samochodzik i tajemnica tajemnic” (1975),
  • „Uwodziciel” (1978),
  • „Wielki las” (1987).

Ponadto był autorem dramatów, fars, opowiastek filozoficznych, a także scenariuszy filmowych i telewizyjnych.