Odrodzenie – fazy i cezura czasowa

  • Odrodzenie miało swój początek we Włoszech. Już w XI wieku pojawiła się tak twórczość w języku ojczystym, w miejsce dominującej w średniowieczu łaciny.
  • Wzrosło zainteresowanie antykiem.
  • Rozkwit kultury renesansowej we Włoszech przypadł na wiek XV.
  • W I połowie XVI wieku epoka odrodzenia we Włoszech weszła w fazę schyłkową.
  • W pozostałej części Europy idee renesansowe rozprzestrzeniały się stopniowo w ciągu XV wieku.
  • Pełnię swą odrodzenie zyskało w Europie w XVI stuleciu.
  • W krajach na północ od Alp bardzo długo żywe były tradycje średniowieczne, które zyskiwały nowe oblicze, gdyż interpretowano je w duchu odrodzenia (taki aranż odrodzeniowy).
  • Koniec epoki można określi za pomocą różnych dat: 1517 – wystąpienie Marcina Lutra i początek reformacji, 1545 – początek soboru Trydenckiego, 1648 – koniec wojny trzydziestoletniej.
  • Tę rozbieżność tłumaczyć można specyfiką kultury każdego państwa, a wyznaczanie dokładnych dat nie jest możliwe, nie tylko w przypadku odrodzenia, ale także innych epok.