Okudżawa Bułat Szałwowicz

Bułat Szałwowicz  Okudżawa 

(9 maja 1924, Moskwa, Rosja – 12 czerwca 1997, Clamart, Francja)

Rosyjski poeta, prozaik, kompozytor ballad, pieśni lirycznych i satyrycznych, dramaturg, bard.

Ociec był Gruzinem, matka Ormianką, oboje zwolennikami bolszewizmu, ponieśli za to karę ojca został rozstrzelany w 1937 roku,  matka  spędziła 18 lat w łagrze, dlatego wychowywała jego i brata babcia.

W okresie II wojny światowej przerwał naukę i wstąpił jako ochotnik do wojska, w 1942 trafił na front, gdzie kilkakrotnie został ranny.

Po zakończeniu działań wojennych pracował fizycznie, uzupełniając eksternistycznie naukę. Ukończył  filologię w Tbilisi, później pracował jako nauczyciel koło Kaługi.

Debiutował na łamach wydawnictwa „Leninowski sztandar”(1950).

W 1956 powrócił do Moskwy,  zaczął wówczas śpiewać swoje wiersze, akompaniując sobie na gitarze.

Tworzył w obawie przed cenzurą teksty historyczne,  światową sławę zdobył jako poeta i bard.

Przyjaźnił się z Agnieszką Osiecką.

W Polsce popularny i lubiany.

Wybrana twórczość:

Liryka

  • „Wyspy”(1959),
  • „Wesoły dobosz” (1965),
  • „Marzec wielkoduszny” (1967),
  • „Arbat, mój Arbat” (1967),
  • „Poświęcam wam” (1988).

Proza

  • „Jeszcze pożyjesz” (1961),
  • „Kieszonkowe przygody” (1971),
  • „Wędrówki dyletantów” (1979).