Orzeł [symbolika]

  • Orzeł to  powietrzny odpowiednik lwa, król ptaków.
  • Jest symbolem majestatu, dumy i królewskości.
  • Odnaleźć go można w godłach wielu państw.
  • W Polsce to symbol ojczyzny i patriotyzmu, Polski i polskości.
  • Uważany jest za znak szczodrości, sprawiedliwości, ale również pychy i wyniosłości.
  •  W starożytności był symbolem władzy, atrybutem i wysłannikiem Zeusa, trzymał jego pioruny i egzekwował jego wolę.
  • Jako groźny drapieżnik jest postrzegany jako symbol łupiestwa, drapieżnego okrucieństwa, padlinożerstwa.
  • Stanowi również znak wodzostwa, drapieżnej siły, waleczności, heroizmu, zwycięstwa i chwały.
  • Emblematem rzymskich, później napoleońskich legionów była rzeźba orła z rozpostartymi skrzydłami.
  • Z  racji szybkości oznacza śmiałość i odwagę.
  • Postrzegany jest też jako znak geniuszu, wysokich aspiracji, bystrości umysłu, ambitnych zamierzeń, stanowczości w dążeniu do celu.
  • W chrześcijaństwie orzeł jest symbolem Chrystusa, boskiej potęgi, sprawiedliwości, modlitwy, łaski, wiary i boskiego posłannictwa oraz Dnia Sądu.

Odniesienia znaleźć można:

  • Objawienie św. Jana 8,13.
  • Księga Hioba 39, 40.
  • Proroctwo Jeremiasza 49,16.
  • Sofokles, „Antygona”.
  • Z. Krasiński, „Nie-Boska komedia”.
  • A. Mickiewicz, „Oda do młodości”.
  • A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”.
  • A. Mickiewicz, „Dziady” cz. II.
  • J. Słowacki, „Grób Agamemnona”.
  • W. Pol, „Pieśń o ziemi”.
  • K. Ujejski, „Orły i słowiki”.
  • S. Żeromski, „Ludzie bezdomni”.
  • W. Bełza, „Katechizm polskiego dziecka”.

Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.