Otylia [patronka chrześcijańska]

  • Urodziła się około 660 roku, jako córka księcia alzackiego.
  • Od urodzenia była niewidoma.
  • Kalekie dzieci przynosiły w tamtych czasach wstyd rodzinie, dlatego ojciec – książę Adalryk postanowił ją zabić.
  • Matka ukryła ją w tajemnicy przed mężem w klasztorze.
  • Tam Otylię ochrzczono i wg legendy podczas chrztu odzyskała wzrok.
  • Około 690 roku Otylia wzniosła klasztor w Hohenbergu i został pierwszą ksienią (przełożoną).
  • Dziesięć lat później wybudowała następny klasztor w Niedermunster.
  • W chwili wyczucia zbliżającej się śmierci wysłała zakonnice do kaplicy na modlitwę.
  • Kiedy siostry wróciły zastały ją martwą na ziemi.
  • Ich żarliwy płacz i łzy oraz modlitwa ożywiły Otylię na moment.
  • Otylia przyjęła komunię i zmarła.
  • Miało to miejsce około 720 roku.
  • Do jej grobu w Hohenbergu zaczęli przybywać pielgrzymi, bo woda ze źródełka miała moc leczniczą.
  • Wiązano to z cudownym wstawiennictwem Otylii u Boga.

  • Imię Otylia ma pochodzenie germańskie.
  • Utworzono go od słowa „uodal” = ojczyzna, ojcowizna, majątek, dziedziczny.
  • Święta Otylia jest patronką Alzacji i ludzi niewidomych.
  • Wzywana jest w przypadkach chorób oczu, bólu uszu i głowy.
  • Dzień św. Otylii to 13 grudnia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]