Pan [mitologia]

  • Bożek pasterzy i trzód.
  • Syn Hermesa i jednej z córek Dryopsa (lub nimfy Kallisto).
  • Wg niektórych przekazów jego matką była żona Odyseusza – penelopa.
  • Przedstawiano go w postaci półludzkiej-półzwierzęcej, z rogami, bródką, ogonem i koźlimi nogami.
  • Odznaczał się nienasyconą pożądliwością erotyczną, zwłaszcza wobec młodych nimf i chłopców.
  • Uchodził za wynalazcę trzcinowego fletu pasterskiego, ktory nazwał siringą, na cześć ukochanej nimfy Syrinks.
  • Inna nimfa Echo, nieczuła na jego zaloty został rozerwana przez pasterzy na kawałki i rozrzucona po całym świecie.
  • Pan najczęściej przebywał w górach, lasach, skalnych jaskiniach.
  • często występował w orszaku Dionizosa, podobny do sylenów i satyrów.
  • Uosabiał niewyczerpaną i niepohamowaną witalność przyrody.
  • Niekiedy, pojawiając sie niespodziewanie, wywoływał wśród ludzi i zwierząt przerażenie, tzw. paniczny strach.
  • Pierwotnie terenem kultu Pana była Arkadia, później stopniowo cała Grecja.

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabrył