Pankracy [„Nie-boska komedia”]

  • Bohater dramatu „Nie-boska komedia” Zygmunta Krasińskiego.
  • Ideowy przeciwnik Hrabiego Henryka.
  • Jego imię oznacza w języku greckim „Wszechwładcę”.
  • Dowodzi rewolucjonistami i doskonale nad nimi panuje.
  • Ma osobowość przywódcy.
  • Do ludzi zbierających się w Okopach Świętej Trójcy odnosi się z pogardą i dystansem.
  • Wymaga ślepego posłuszeństwa (co skutkuje bezgranicznym przywiązaniem Leonarda).
  • Jest świadomy swej roli, musi rozliczyć sie z arystokracją i historią.
  • Przygotowując się do rozmowy z Henrykiem zbiera informacje na jego temat.
  • Doskonale dobiera argumenty, które mają przekonać Henryka do jego racji.
  • Czuje się odpowiedzialny za rewolucję, dlatego nie traktuje jej w sposób bezkrytyczny.
  • Staje się uczestnikiem ważnego procesu dziejowego.
  • Chce zemsty, gardzi arystokracją.
  • Szanuje jednak Hrabiego.
  • Docenia zalety prawdziwego arystokraty, przywiązanie do tradycji, choć oficjalnie się do tego nie przyznaje.
  • Sam czuje pustkę swojej filozofii.

  • Pierwowzorem Pankracego jest Leon Łubieński.
  • Był on kolegą uniwersyteckim Krasińskiego.
  • Zaatakował poetę gwałtownie po pogrzebie Bielińskiego.
  • Spotkali się w Genewie w 1831 roku.