„Pieśń Poznańczyków”

Pieśń powstała w czasie Powstania Wielkopolskiego, toczącego się na przełomie 1918-1919 roku, kiedy to Polacy żądali powrotu ziem dawnego zaboru pruskiego do Rzeczypospolitej. Funkcjonuje także pod tytułem „Naprzód poznański pułku pierwszy”.

Autor pieśni nie jest znany, brak też danych na temat twórcy melodii.

Naprzód, poznański pułku pierwszy, błyszczący pałasz ściśnij w pięść!
Naprzód, poznański pułku pierwszy, błyszczący pałasz ściśnij w pięść!
Idź budzić kraj ten z długich snów, by o swą wolność walczył znów!
Mknij poprzez bory, miasta, wieś, hasło wolności z sobą nieś!

Ref. Dalej, kto Polak, chwytaj za broń!
Dalej, kto Polak, na koń, na koń!
Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa!

Naprzód, poznański pułku pierwszy, błyszczący pałasz ściśnij w pięść!
Idź przez grad kul na bój najszczerszy, poznańskiej ziemi wolność nieść!
Chcesz się oczyścić z dawnych win i sny w orężny zmienić czyn!
Bo nie dość kochać, marzyć, śnić, lecz być odważnym trza i bić!

Ref. Dalej, kto Polak, chwytaj za broń!
Dalej, kto Polak, na koń, na koń!
Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa!

Naprzód, poznański pułku pierwszy, błyszczący pałasz ściśnij w pięść!
Idź przez grad kul na bój najszczerszy, poznańskiej ziemi wolność nieść!
Pierzchnie przed nami Niemców rój, wszak my za wolność idziem w bój!
I dopomoże ojców Bóg, wroga za Polski wygnać próg.

Ref. Dalej, kto Polak, chwytaj za broń!
Dalej, kto Polak, na koń, na koń!
Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa!