„Połoniny niebieskie”

Piosenka ze śpiewnika utworów turystycznych autorstwa Adama Drąga (1949), piosenkarza i gitarzysty, działacza NSZZ Solidarność, tworzącego utwory o niepowtarzalnym klimacie. Śpiewał w zespole „Waganty” czy „Wały Jagiellońskie”. Nagradzany na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie (Grand Prix) oraz na
Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (Nagroda Dziennikarzy). Jak sam Adam Drąg nie ma podziału na podziału i szeregowania piosenek, są po prostu takie, które zachwycają i zapadają na zawsze w pamięci i takie, które znikają gdzieś z orbity muzycznej.


Gdy nie zostanie po mnie nic                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Oprócz pożółkłych fotografii                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Błękitny mnie przywita świt
W miejscu, co nie ma go na mapie

A kiedy sypią na mnie piach
Gdy mnie okryją cztery deski
To pójdę tam gdzie wiedzie szlak
Na połoniny na niebieskie

Podwiezie mnie błękitny wóz
Ciągnięty przez błękitne konie
Przez świat błękitny będzie wiózł
Aż zaniebieszczy w dali błonie

Od zmartwień wolny i od trosk
Pójdę wygrzewać się na trawie
A czasem gdy mi przyjdzie chęć
Z góry na ziemię się pogapię

Popatrzę jak wśród smukłych malw
Wiatr w podwieczornej ciszy kona
Trochę mi tylko będzie żal
Że trawa u was tak zielona