Powieściopisarstwo w romantyzmie

Literatura romantyczna to dominacja poezji, ale i w tej epoce powstawały interesujące utwory powieściowe. Stanowią one niezwykle istotny dokument wydarzeń romantyzmu, choć sytuują sie przede wszystkim w fazie schyłkowej epoki.

Ciekawe powieści tamtego okresu:

  • M. Wirtemberska, „Malwina, czyli domyślność serca”, 1816.
  • H. Rzewuski, „Pamiątki Soplicy”, 1839,
  • J. Kraszewski, „Poeta i świat”, 1839,
  • J. Kraszewski, „Ulana”, „latarnia czarnoksięska”, 1843.
  • N. Żmichowska, „Poganka”, 1846.
  • J. Korzeniowski, „Kollokacja”, 1847.
  • Józef Korzeniowski, „Chata za wsią”, 1854.
  • W. Łoziński, „Zaklęty dwór”, 1859.

Warto pamiętać, że Józef Korzeniowski jest najbardziej płodnym pisarzem (a takze dziennikarzem, malarzem, rysownikiem, kompozytorem, kolekcjonerem rycin, rysunków, medali, grafik)  literatury polskiej, był niewiele starszy od J. Słowackiego, a tworzył równolegle do Norwida.

Stworzył:

  • około 220 powieści,
  • około 150 opowiadań, nowel, obrazków,
  • ponad 20  utworów dramatycznych,
  • około 10  (tomów) wspomnień z różnych okresów życia,
  • około (10) tomów publicystyki społeczno-politycznej,
  • ponad 20 tomów prac naukowych z historii Polski i Litwy, historii literatury i kultury, językoznawstwa i etnografii,
  • około 20 tomików poezji,
  • 3 tomy eposu „Anafielas” o dziejach dawnej Litwy,
  • 21 pozycji przekładowych z 5 języków (angielskiego, francuskiego, łaciny, niemieckiego i włoskiego),
  • 42 prace edytorskie i redakcyjne.