„Prośba o wyspy szczęśliwe” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego

  • Wiersz z gatunku bezpośredniej liryki miłosnej.
  • Składa się z 2 strof .
  • Jest to wiersz biały, bez rymów.
  • Podmiotem lirycznym jest mężczyzna , który zwraca się do ukochanej.
  • Tematem jest szczęście, marzenie o emocjach.
  • Poeta wprowadził motyw szczęśliwych miejsc, wysp, krainy utopijnej z wiecznym szczęściem.
  • Utwór stanowi także prośbę o miłość, głęboką, dającą możliwość zatracenia się , zmiany pod jej wpływem rzeczywistości.
  • Marzy, by to kobieta stała się przewodniczką po tej utopijnej krainie doskonałości i szczęścia.
  • Jest też motyw snu, ukołysania, będący dowodem chęci  ucieczki od rzeczywistości.
  • Występują epitety (np. „wyspy szczęśliwe”), metafory (np. „snem muzykalnym zasyp”), anafora (np. „A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź”).
  • Wiersz wyśpiewała Magda Umer.

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.