„Quo vadis” Henryka Sienkiewicza [ponadczasowe wartości powieści]

„Quo vadis” , zwany rzymską epopeja przyniósł H. Sienkiewiczowi światową sławę oraz Nagrodę Nobla w 1905 roku.

Wartości artystyczne i ideowe utworu:

  • Retoryczne pytanie stanowiące tytuł utworu skierowane jest do każdego człowieka bez względu na epokę, czas, wyznawany światopogląd, przekonania i obyczaje.
  • Udziałem każdego człowieka powinna być refleksja i zaduma nad życiem, własnymi poczynaniami, wytyczenie drogi życiowej i realizacja zamierzeń.
  • Przekonanie, że najwyższą wartością w życiu jest miłość,  wierność życiowym ideałom, braterska pomoc bliźnim  w potrzebie.
  • Pamięć o tym, że dobra doczesne  przemijają, znikają bogactwa, sława, uroda, młode ciało, które nie zawsze są źródłem szczęścia i szacunku innych, stała zaś może być idea i poświęcenie dla niej.
  • Głęboka ponadczasowa prawda o ludziach i przekonanie, że „dobro zwycięża zło”.
  • Mistrzostwo w ukazaniu prawdy historycznej poprzez bogactwo realiów epoki, autentycznych wydarzeń i bohaterów.
  • Artystyczne walory języka i stylu pisarza, budowanie scen zbiorowych, dramatyzm akcji, oddziaływanie uczuciowe, przeżycia wewnętrzne bohaterów.
  • Przesłanie skierowane do pokoleń, że ofiarna miłość to ważne przesłanie, które łączy ludzi, buduje pozytywne relacje.