Rewolucja dźwiękowa

  • Pierwszy film dźwiękowy pochodzi z 1927 roku, był to „śpiewak jazzbandu ” A. Croslanda.
  • Ścieżka dialogowa tworzyła barierę językową, utrudniając światowe rozpowszechnianie filmu.
  • Stworzono wówczas techniki adaptacji takie, jak dubbing, czyli zastąpienie oryginalnej ścieżki dialogowej głosami rodzimych aktorów, remake, czyli realizację obcego filmu w miejscowych realiach z własnymi aktorami, napisy, które wymagały jednak publiczności, szybko czytającej.
  • Tak więc udźwiękowienie przyczyniło się znacznie do rozwoju kinematografii w wielu państwach (rozwinęło kinematografie narodowe).
  • Centrum produkcji filmów stały się  Stany Zjednoczone.
  • Wielkie wytwornie powstały w Los Angeles.
  • Zaczęto realizować wiele filmów  w tym muzyczne i taneczne, gdzie gwiazdami byli Fred Astaire i Ginger Rogers.
  • Typowo amerykańskim gatunkiem stał się western, obrazujący przygody na Dzikim Zachodzie.
  • Realizowano filmy przygodowe (np. historia Tarzana), gangsterskie (np. „Człowiek z blizną”), melodramaty, znane z kina niemego oraz komedie, oparte na prostym humorze (np. produkcje braci Marx)m.
  • Dzięki W. Disneyowi na ekrany trafiały filmy rysunkowe.