- Satyra – utwór ośmieszający i piętnujący ludzkie wady (ale nie konkretnych ludzi), przywary czy zjawiska życia społecznego.
- Wywodzi się z literatury antycznej.
- Ukształtowała się jako odrębny gatunek, który obejmował utwory ośmieszające i krytykujące ludzkie wady, obyczaje i zachowania.
- Wykorzystuje ironię, parodię, karykaturę, hiperbole, humor, sarkazm, szyderstwo, nonsens i deformacje.
- Ma charakter dydaktyczny, jest osobnym gatunkiem literackim, może też być obecna w innych gatunkach.
- Ma też charakter retoryczno-publicystyczny, literackość jej przejawia się w artystycznym języku i stosowaniu fikcji literackiej.
- Może mieć postać monologu lub dialogu.
- Za mistrza polskiej satyry uznaje się Ignacego Krasickiego (np. Żona modna, Do króla, Pijaństwo).