Sebastian [patron chrześcijański]

  • Oficer gwardii cesarskiej w czasach Dioklecjana.
  • Kiedy wyszło na jaw, że Sebastian jest chrześcijaninem cesarz okazał wobec niego szczególne okrucieństwo.
  • Kazał żołnierzom przywiązać go do pala i zabić strzałami z łuków.
  • Pełne strzał ciało Sebastian zostawiono na polu sądząc, że nie żyje.
  • Okaleczonego młodzieńca znalazła kobieta o imieniu Irena i zaopiekowała się nim.
  • Sebastian wyzdrowiał i zamiast uciekać wrócił do Dioklecjana.
  • Stanął przed cesarzem i wygłosił płomienną mowę, w której oskarżył go o okrucieństwo i niesprawiedliwe traktowanie chrześcijan.
  • Cesarz kazał zatłuc go pałkami, a jego ciało wrzucić do rowu z nieczystościami.
  • Tym razem wyłowiła jego ciało pobożna chrześcijanka Lucyna i pochowała go w rzymskich katakumbach.

  • Imię Sebastian pochodzi od łacińskiego słowa sebastos = święty, znakomity.
  • Święty Sebastian jest patronem:
    • Niemiec,
    • inwalidów wojennych,
    • kamieniarzy,
    • łuczników,
    • myśliwych,
    • ogrodników,
    • rusznikarzy, strażników,
    • strzelców,
    • chorych zakaźnie,
    • rannych,
    • żołnierzy.
  • Dzień św. Sebastiana  to 20 stycznia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]