„Smutna książeczka” Olgi Adamowicz

  • Wiersz z działu literatury dla dzieci.
  • Zaliczyć go można do liryki refleksyjno-opisowej.
  • Ma ciągła budowę, składa się z 13 wersów.
  • Występują rymy sąsiadujące.
  • Porusza temat czytelnictwa i szacunku dla książek.
  • Nadawca nie jest jasno określony, natomiast odbiorcą są czytające dzieci („pamiętajcie dzieci kochane”).
  • Czytelnik poznaje historię zniszczonej książeczki.
  • Dewastacji dokonała niesforna Basia.
  • W zakończeniu znalazła się przestroga, a właściwe nakaz szanowania książek.

Pewnego dnia ze swej półeczki,
skoczyły na ziemię wszystkie książeczki.
Razem tańczyły, razem śpiewały,
I bardzo dobrze się rozumiały.
Lecz jedna książeczka w kącie została,
taka samotna i taka mała.
Bo wczoraj Basia, jedna z dziewczynek,
karteczki z niej powyrywała
i długopisem strony popisała.
Cichutko w kącie książeczka płakała,
bo do czytania się nie nadawała.
Pamiętajcie zatem dzieci kochane,
że książeczki chcą i lubią być szanowane.